Hoop doet leven

In de loop van dit jaar komt mijn autobiografie uit. Je vraagt je misschien af waarom ik de noodzaak voel om mijn persoonlijke verhaal te delen met de rest van de wereld. Wat maakt nou dat juist míjn verhaal voor jou interessant is om te lezen? Het antwoord op die vraag hangt af van wie jij bent en hoe jij in het leven staat, of wil staan. Ik groeide op in onveiligheid, bij ouders die om uiteenlopende redenen niet goed voor mij konden zorgen. Ik was een vergeten kind, ik voelde me eenzaam en onbegrepen. Dat had grote gevolgen. Toch heb ik mijn verleden los kunnen laten, ik heb kunnen vergeven, dat heeft me bevrijd. 

Als kind was ik onderhevig aan de omstandigheden, als volwassene heb ik de verantwoordelijk genomen voor mezelf. Dat deed ik en dat doe ik, door steeds opnieuw mijn denken te vernieuwen. Mijn boek schrijf ik ook aan de hand van dit denken. De geschreven teksten in mijn dagboeken, gedichten en andere overdenkingen, vormen hiervoor de basis. Daarom is mijn verhaal ook uniek. Ik schrijf niet alleen vanuit mijn herinnering, maar ook aan de hand van mijn eigen geschreven teksten, zoals ik die door mijn leven heen schreef vanaf dat ik acht jaar oud was. In mijn boek groei je met mij mee op een reis door mijn leven. Ik kijk naar mijn leven door de bril van mijn denken. Heel lang heb ik de werkelijkheid van mijn leven gezien door een beschadigde bril, die ontstaan is vanuit mijn onveilige, onbetrouwbare en onvoorspelbare verleden. 

In mijn boek vertel ik hoe ik mijn leven heb ervaren en wat daarin gebeurd is. Ik groeide op in een omgeving waar voor mij niets was wat het leek. Daardoor kwam ik in een totale staat van verwarring terecht. Ik ontwikkelde een Post Traumatisch Stresssyndroom, PTSS. Ik kreeg gedragingen en patronen die me als kind hielpen om de waanzin te overleven, maar die later in mijn leven stagnerend werkten, ik liep keer op keer vast. Ik kon daardoor ook niet goed ontwikkelen tot de vrouw die ik in de kern wel was. Inmiddels heb ik die kern wel bereikt. Ik ben blijven vechten en blijven zoeken, totdat ik er wel kwam. Betekent dit dat het nooit meer ingewikkeld is? Dat het leven nu makkelijk is? Nee, maar doordat ik mijn denken steeds opnieuw kon en kan veranderen, kijk ik nu anders naar de omstandigheden. Daardoor kan ik het leven nu eindelijk echt (be)leven.

Begin dit jaar was ik met mijn man een weekendje weg. We kwamen spontaan terecht bij een concert van Stef Bos. Hij zong een lied wat me ontzettend raakte: ‘Mooier met de tijd’. Mijn man keek me aan en zei gekscherend, maar ook serieus: ‘Goh, dat is tof, Stef heeft gewoon een liedje over je geschreven’. Ik moest lachen, tegelijkertijd sprongen de tranen in mijn ogen. Wat dit lied zegt, klopt inderdaad met hoe ik nu ben: De verbittering is verdwenen, maar mijn schoonheid is gebleven. Mijn kern is gebleven, maar de ballast ben ik kwijt. Ik ben lichter geworden met de jaren, ik word mooier met de tijd.

Je kunt opgroeien in onveiligheid, de gevolgen kunnen vergaand zijn, maar er is een weg naar buiten. Als het mij is gelukt, dan kan het jou ook lukken. Ik hoop dat mijn verhaal een inspiratie voor jou kan zijn, want hoop doet leven.

4 gedachten over “Hoop doet leven”

  1. Het doet me verdriet, dat ik je vroeger heb moeten loslaten. Ik zou willen, dat ik destijds beter had onderkend wat er echt aan de hand was.
    Nu doet het me plezier, te zien hoe jij bent gegroeid. Ik leer je graag verder, beter, kennen.

    1. Dank je wel☺️. Weet je, wat gebeurd is, is gebeurd. Toch heeft het me ook gevormd en uiteindelijk gebracht naar waar ik nu ben. Het begint met de keuze om anders te durven kijken naar gebeurtenissen en omstandigheden. Om hier nu op deze manier te staan is op z’n minst bijzonder. Het was ook hard werken. Het is nog steeds hard werken, maar daarom wil ik mijn verhaal ook delen. Het kan dus wel, de omstandigheden overstijgen. De bitterheid voorbij, leven! Hoop doet leven 😘.

  2. Toeval bestaat niet… Gister viel je naam nog in een gesprek met een collega en nu mag ik lezen waar je voor gekozen hebt, of beter gezegd, dat je voor jezelf hebt gekozen. Heel mooi en krachtig Anne! Ps. Je geeft hoop 🙂

Laat een antwoord achter aan Annedenktanders Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *